Armenie
20 maart 2017 - Jerevan, Armenië
Op naar het volgende onbekende land vol verrassingen of misschien ook wel niet, wat dan ook weer een verassing zou zijn. Armenië wel teverstaan. Heb je eindelijk het Georgische schrift onder de knie kom je weer in nieuw land met een totaal ander schrift. Deze letters zijn veel hoekiger en het alfabet bestaande uit 37 klanken. Bij het kopen van de nachttrein kaartje konden we kiezen uit 3 klasse. Uiteindelijk gekozen voor de 3e klasse omdat dit een soort hostel zou zijn op wielen met veel gezelligheid. Daar waren we wel benieuwd naar maar met wat crappie bedden en samen met 1 andere dude in een 6 slaap coupe hebben we er de nacht en de grens overgang met paspoort controlle moeten doorbrengen.
Sochtends vroeg om 6 uur bij aankomst met het uitstappen werden we al verwacht door onze taxi vrienden die voor we de eerste stap op het perron hadden gezet al schreeuwde en ritjes aanboden. Nee schuddend door de eerste wave taxi chauffeurs te zijn gekomen bleek er een vasthoudertje tussen te zitten. Na wat geld gewisseld te hebben en weer de nieuwe wisselkoers in beeld te hebben, met andere woorden de currency-app paraat te hebben, kunnen onderhandelen en ons naar het hostel gebracht en de eerste indruk van Yerevan kunnen krijgen. Een stad waar 7 uur sochtends veel te vroeg bleek te zijn met nog niemand op de weg op de taxi's na.
Na aankomst 5 etages omhoog te zijn geklommen kwamen we dan aan in de lobby van het hostel. Een jongen met gebrekkig Engels die het beste met ons voor had en ons naar de dorm begeleide en daar tussen de snurkende mensen erachter kwam dat er maar 1 bed vrij was. Later bleek dat dit zijn 2e werkdag was en nog geen idee had dat nieuwe gasten pas na 13:00 kunnen inchecken. Na een chill uurtje in de lobby bood deze zelfde jongen aan, aangezien hij tot 9:00 moest werken, ons een tour wou geven door de stad. We hadden nog niks specifieks in de planning en leek me een leuke optie. Na een stuk lopen, kijken en niet beantwoorde vragen die blijkbaar niet begrepen werden door stad te hebben gelopen, met flauwe onbegrepen grappen waar ik zelf het hardst om heb gelachen, kwamen we na een paar uurtjes weer terug bij het hostel.
Door wat mensen te spreken in het hostel bleek dit hostel het overgrote deel gevuld te zijn met mensen uit de philipijnen. Zij kwamen uit Dubai en moesten even het Dubai verlaten om hun work-visa nieuw leven in te blazen om vervolgens weer terug te kunnen gaan. Ook een paar jongens uit Teheran. Erg leuk om al een beetje kennis te kunnen maken met Iran. Verder nog wat gezien van de stad en geshopt om na 2 nachtjes de tas alweer in te pakken richting Merghi.
Sochtends vroeg om 6 uur bij aankomst met het uitstappen werden we al verwacht door onze taxi vrienden die voor we de eerste stap op het perron hadden gezet al schreeuwde en ritjes aanboden. Nee schuddend door de eerste wave taxi chauffeurs te zijn gekomen bleek er een vasthoudertje tussen te zitten. Na wat geld gewisseld te hebben en weer de nieuwe wisselkoers in beeld te hebben, met andere woorden de currency-app paraat te hebben, kunnen onderhandelen en ons naar het hostel gebracht en de eerste indruk van Yerevan kunnen krijgen. Een stad waar 7 uur sochtends veel te vroeg bleek te zijn met nog niemand op de weg op de taxi's na.
Na aankomst 5 etages omhoog te zijn geklommen kwamen we dan aan in de lobby van het hostel. Een jongen met gebrekkig Engels die het beste met ons voor had en ons naar de dorm begeleide en daar tussen de snurkende mensen erachter kwam dat er maar 1 bed vrij was. Later bleek dat dit zijn 2e werkdag was en nog geen idee had dat nieuwe gasten pas na 13:00 kunnen inchecken. Na een chill uurtje in de lobby bood deze zelfde jongen aan, aangezien hij tot 9:00 moest werken, ons een tour wou geven door de stad. We hadden nog niks specifieks in de planning en leek me een leuke optie. Na een stuk lopen, kijken en niet beantwoorde vragen die blijkbaar niet begrepen werden door stad te hebben gelopen, met flauwe onbegrepen grappen waar ik zelf het hardst om heb gelachen, kwamen we na een paar uurtjes weer terug bij het hostel.
Door wat mensen te spreken in het hostel bleek dit hostel het overgrote deel gevuld te zijn met mensen uit de philipijnen. Zij kwamen uit Dubai en moesten even het Dubai verlaten om hun work-visa nieuw leven in te blazen om vervolgens weer terug te kunnen gaan. Ook een paar jongens uit Teheran. Erg leuk om al een beetje kennis te kunnen maken met Iran. Verder nog wat gezien van de stad en geshopt om na 2 nachtjes de tas alweer in te pakken richting Merghi.
